ویلای کوهروان

نام: ویلای کوهروان
آدرس: تهران، دماوند، روستای خسروان، نبش کوچه آبشار
دفتر معماری: دفتر معماری فرامتن
معماران مسئول: نسترن نصیری، حسن اسناوندی
تیم طراحی: شقایق محمودی، سوگند خطیب پور
تاریخ: ۱۴۰۲-۱۴۰۰
مساحت زمین: ۶۱۵ مترمربع
مساحت زیربنا: ۶۵۰ مترمربع
نوع: مسکونی
مهندسین سازه: مهتاب جلوخانی، احسان اخوه
تاسیسات مکانیکی: فرنود آیین‌دار
تاسیسات الکتریکی: وحید قاسمی
نورپردازی: شرکت آن لایتینگ
اجرا: گروه ساختمانی کیمیا
مدیراجرایی: محمد‌علی معززی
نظارت: حسن اسناوندی
پیمانکار: گروه ساختمانی کیمیا
طراح سه بعدی: شقایق محمدی
گرافیک: سوگند خطیب‌پور
مصالح: سنگ نیریز کات‌همرد، میکروسمنت
کارفرما: ناصر محمدی
عکاس: علی میرشفیع

 

روستای خسروان یکی از روستاهای شهرستان دماوند است که از غرب با روستای آینه‌ورزان، از شرق با روستای جابان، از شمال با رشته‌کوه‌ البرز و از جنوب با محور تهران-فیروزکوه همجوار است. این روستا در ضلع شمالی محور مذکور و در پانزده کیلومتری دماوند واقع شده است. همین امر سبب شده تا زمین‌های این روستا چشم‌انداز مناسبی به دشت آبسرد داشته باشند.

زمین ویلای کوهروان که بر روی دامنه "زرین‌کوه" واقع شده است از سمت شمال با زمین‌های منابع طبیعی که ساخت‌و‌ساز بر آنها غیر مجاز است همجوار شده است. شیب زیاد زمین و همچنین برنامه پروژه ما را بر این داشت که توده را در لایه‌های پلکانی سازماندهی کنیم. به همین منظور زمین را به صورت پله‌ای در سه تراز خاکبرداری کرده و از این طریق موازنه بهینه‌ای را میان حجم خاک‌برداری و بنای ساخته شده برقرار کردیم.

برنامه پروژه با توجه به حداکثر ارتفاع مجاز ۱۰/۵۰ متری از سطح زمین در سه طبقه همکف، اول و دوم سازماندهی شد. به گونه ای که در تراز پایینی جکوزی و پارکینگ همتراز حیاط، در تراز میانی به دلیل موضوع محرمیت، فضاهای خصوصی و طبقه فوقانی به دلیل چشم‌انداز مناسب و همچنین سطح اشغال بیشتر به فضاهای عمومی اختصاص یافت. با توجه به اینکه متراژ مورد نیاز فضاها در طبقات مختلف از پایین به بالا متغیر بوده و افزایش می یافت، توانستیم برنامه پروژه را با توجه به شیب و خاکبرداری پله ای  زمین در لایه های خاکبرداری شده سازماندهی کنیم.

همجواری توده و خاک تامین نور و دیدومنظر برخی از فضاهای سکونتی را در معرض آسیب قرار داد؛ به همین منظور توده را از ضلع جنوب‌شرقی خالی کردیم. فضای خالی حاصل را در سه تراز موجود به هم متصل کردیم به طوری که در تراز پایینی پلکان اصلی پروژه، در تراز میانی حیاط مرکزی و در تراز بالایی آتریوم را جانمایی نمودیم. ارتباط میان دوگانه زمین پله‌ای و بنا از طریق فضای خالی پیوسته میانی برقرار شد. براساس همین دوگانه‌گی متریال زمین پله‌ای را از سنگ‌های به دست‌آمده از خاک‌برداری انتخاب کرده و در مجاورت آن برای متریال ساختمان از سنگ سفید خراشیده شده استفاده کردیم تا بتوانیم تاکید مضاعفی بر دوگانه زمین و بنا به وجود آوریم.

 

 

---

 

منابع:

www.caoi.ir